ေမး။ ။တိုင္းရင္းသားေရးရာ၀န္ႀကီးဌာနရဲ႕ လက္ေအာက္မွာ တျခားဌာနေတြ ရွိပါသလားခင္ဗ်။
ေျဖ။ ။တိုင္းရင္းေရးရာ၀န္ႀကီးဌာနေအာက္မွာေတာ့ စာေပယဥ္ေက်းမႈဆိုင္ရာ ဦးစီးဌာနဆုိၿပီးတစ္ခု၊ တိုင္းရင္းသားမ်ားရဲ႕အခြင့္အေရး ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္ေရး ဦးစီးဌာနဆိုၿပီး ဦးစီးဌာန ၂ ခု ရွိတယ္။ မနက္ျဖန္ဆို ဆိုင္းဘုတ္တင္ပါၿပီ။
ေမး။ ။အဲဒါေတြက ျပည္ေထာင္စုကေန ေဆာင္ရြက္ေပးတာလား၊ ျပည္နယ္ကေန ေဆာင္ရြက္တာလား ဆိုတာကို သိပါရေစခင္ဗ်။
ေျဖ။ ။ျပည္ေထာင္စုကေန ခ်ေပးတာ ျဖစ္တယ္။ တိုင္းရင္းသားေရးရာ၀န္ႀကီး ၄ ပါးလံုးနဲ႔ ဆုိင္တယ္။ တိုင္းရင္းသားေရးရာ၀န္ႀကီးမရွိတဲ့ တိုင္းရင္းသားအားလံုးနဲ႔လည္း ဆိုင္တယ္။
ေမး။ ။ကခ်င္ျပည္နယ္မွာ လီဆူတိုင္းရင္းသား ဘယ္ေလာက္ေလာက္ ရွိပါသလဲခင္ဗ်။
ေျဖ။ ။သန္းေခါင္စာရင္းေတြ လိုက္ေကာက္တဲ့အခ်ိန္ ဥပေဒမစိုးမိုးႏုိင္တဲ့အခ်ိန္ ကြၽန္ေတာ္တို႔ လီဆူတိုင္းရင္းသားေတြက ေတာထဲမွာက်က္စားေတာ့ အတိအက်ေတာ့ ကြၽန္ေတာ္တို႔ မေဖာ္ျပႏိုင္ေသးဘူး။ အစိုးရလည္း မေဖာ္ျပႏိုင္ေသးသလို ကြၽန္ေတာ္တို႔ကလည္း fund ရဲ႕ အေျခအေနအေၾကာင္းေၾကာင္းေၾကာင့္ အတိအက်ေတာ့ ေျပာလို႔မရဘူး။ သို႔ေသာ္ အနည္းဆံုး ကခ်င္ျပည္နယ္မွာ လီဆူလူမ်ိဳးေပါင္း တစ္သိန္းရွစ္ေသာင္း ရွိပါတယ္။
ေမး။ ။၀န္ႀကီးတို႔ တိုင္းရင္းသားေရးရာ၀န္ႀကီးေတြကို လုပ္ပိုင္ခြင့္ေတြ ခ်ထားေပးတာေတြ ရွိသလား ခင္ဗ်။
ေျဖ။ ။လုပ္ပိုင္ခြင့္ေတာ့ အမ်ားႀကီး ရွိပါတယ္။ လုပ္ပိုင္ခြင့္ခ်ထားတယ္ဆိုရာမွာ ျပည္ေထာင္စုက ေနၿပီးေတာ့ ကြၽန္ေတာ္တို႔ တိုင္းရင္းသားလူမ်ိဳးမ်ား ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္ေရးဥပေဒအမွတ္(၈) ဥပေဒအရဆိုရင္ေတာ့ တိုင္းရင္းသားလူမ်ိဳးမ်ား စာေပယဥ္ေက်းမႈ၊ တိုင္းရင္းသားမ်ားရဲ႕ ဘာသာေရး၊ တိုင္းရင္းသားမ်ားရဲ႕ သမိုင္းအေမြအႏွစ္ ထိန္းသိမ္းျခင္းဆိုင္ရာ၊ တိုင္းရင္းသားမ်ားအခ်င္းခ်င္း အျငင္းပြားမႈျဖစ္လာတဲ့ ဘာသာေရးေသာ္လည္းေကာင္း၊ စာေပ၊ လူမႈေရးေတြအားလံုး တိုင္းရင္းသားလူမ်ိဳးမ်ား ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္ေရးဥပေဒထဲမွာ အကုန္ပါပါတယ္။ အဲဒီစာအုပ္က ထြက္ထားၿပီးပါၿပီ။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ လက္၀ယ္ကိုင္ေဆာင္ၿပီး ေဆာင္ရြက္ေနပါတယ္။
ေမး။ ။၀န္ႀကီးတို႔ တိုင္းရင္းသားေရးရာ ၀န္ႀကီးဌာနကိုဘတ္ဂ်က္ ခ်ထားေပးထားတာေတြရွိလား။
ေျဖ။ ။ျပည္ေထာင္စု ဘတ္ဂ်က္အေနနဲ႔ေတာ့ မရွိပါဘူး။ ျပည္နယ္ဘတ္ဂ်က္အေနနဲ႔ ေရးဆြဲၿပီးမွ တုိင္းရင္းသားေရးရာ၀န္ႀကီးတစ္ပါးကို သိန္း ၉၀၀ ကို သာမန္သံုးေငြအျဖစ္ ခ်ထားေပးတယ္။ ဒါေပမယ့္ သိန္းတစ္ရာကေတာ့ တစ္ႏွစ္ပတ္လံုး စာေတြ ထုတ္လုပ္တဲ့ေနရာမွာ သံုးဖို႔ေပါ့။ သိန္းရွစ္ရာက ေခါင္းစဥ္သပ္သပ္ရွိတယ္။ အခါႀကီးရက္ႀကီးေပါ့။ တိုင္းရင္းသား႐ိုးရာ ပြဲလမ္းသဘင္မွာ သံုးလို႔ရတဲ့ အေကာင့္ရယ္၊ ျပပြဲ၊ ၿပိဳင္ပြဲဆုေပးတဲ့ ေနရာမွာသံုးစြဲဖို႔ ျပည္နယ္ဘတ္ဂ်က္ကေန ေရးဆြဲထားေပးပါတယ္။ တစ္ႏွစ္ပတ္လံုးအတြက္ သံုးစြဲရတာပါ။ အမ်ားႀကီး အခက္အခဲေတြရွိတယ္။ တိုင္းရင္းသားေရးရာ၀န္ႀကီး မရွိတဲ့သူေတြလည္း တန္းတူခံစားရမယ္လို႔ ကြၽန္ေတာ္ ခံယူတယ္။ တံတားတိုတိုေလးထိုးဖို႔ေတာင္ မလုပ္ေပးႏိုင္ဘူး။ ဘတ္ဂ်က္ခ်ေပးတယ္ဆိုတဲ့ သေဘာေလာက္ပဲ ရွိတယ္။ ဘာမွလုပ္လို႔မရဘူး။ မႏွစ္က စခ်ေပးတယ္။ ဒီလာမယ့္ဘတ္ဂ်က္ဆို ႏွစ္ႀကိမ္ရွိၿပီေပါ့။
ေမး။ ။အဲဒီ ဘတ္ဂ်က္ေတြကို ဘယ္လိုသံုးစြဲခဲ့ၿပီးၿပီလဲခင္ဗ်။ လံုေလာက္မႈေရာ ရွိရဲ႕လား။
ေျဖ။ ။လံုေလာက္မႈမရွိလို႔ ျပည္သူကိုခ်ျပရမွာေတာင္ ရွက္တယ္။ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ အခု ကခ်င္ျပည္နယ္ အဆင့္ တိုင္းရင္းသားပြဲေတာ္ လုပ္မယ္။ ဒီႏွစ္လုပ္မယ္။ ျပင္ဆင္ေနၿပီ။ သိန္း ၅၀၀၀ ေလာက္ ကုန္က်တယ္။ အဲဒီပြဲတစ္ပြဲပဲ သိန္းငါးေထာင္ေလာက္ ကုန္တယ္။ အဲဒီေနရာမွာ သိန္းႏွစ္ရာသံုးရာေလာက္ သံုးစြဲလို႔ရမယ္။ ဒါေပမယ့္ အျခားေနရာမွာေတြ အမ်ားႀကီး လစ္ဟာမႈေတြ ရွိတာေပါ့။ ေနာက္ေလာ္ေ၀ၚ လခ်ိတ္စာေပတစ္ခုခုလုပ္ဖို႔ ေတာင္းဆိုလာတယ္။ ပြဲလုပ္ဖို႔ ေတာင္းဆိုလာတယ္ဆို ဒီေနရာေတြမွာဖဲ့ေပးမယ္ဆိုေတာ့ တစ္ျပည္နယ္လံုး အတိုင္းအတာနဲ႔ အလုပ္လုပ္ဖို႔ဆိုရင္ ခက္ပါတယ္။ အဲဒါေၾကာင့္ တိုင္းရင္းသား ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္ေရး ဥပေဒအမွတ္(၈)ကို ဘာသာျပန္ၿပီးၿပီ။ စာေပ႐ိုးရာယဥ္ေက်းမႈေကာ္မတီေတြ အားလံုးစုၿပီးေတာ့ ဧည့္ခံၿပီး ျဖန္႔ေ၀ၿပီးသြားပါၿပီ။ လီဆူလို ဘာသာျပန္လိုက္တယ္။ ေနာက္သမိုင္းအေမြအႏွစ္ကို ထိန္းသိမ္းတဲ့အေနနဲ႔ ႏွစ္ေပါင္းတစ္ရာက စာထုတ္ေ၀ခဲ့တဲ့ သီခ်င္းအတိုေလးေတြ မေပ်ာက္သြားေအာင္ လီဆူသီခ်င္း အတိုေလးေတြ ေရွးေရွးကဘယ္လိုဆိုခဲ့တယ္ဆိုတာေလးေတြကို ေဆာင္ရြက္ခဲ့ၿပီ။ အခု လီဆူေတြအမ်ားစု ေနတဲ့ ၿမိဳ႕နယ္ ၆ၿမိဳ႕နယ္ကို ခရစၥမတ္မွာ သိန္းတစ္ရာထဲက ႏွစ္သိန္းသံုးသိန္းကို သ၀န္လႊာနဲ႔အတူ ေပးပို႔ဖို႔စီစဥ္ထားၿပီးပါၿပီ။ အားလံုးကိုေတာ့ မသြားႏိုင္ဘူးေပါ့။ ကြၽန္ေတာ္ရွိေနတဲ့အနီးအနားေတြကိုေတာ့ ေရာက္ေအာင္ သြားလွဴဒါန္းေပးမွာပါ။
ေမး။ ။၀န္ႀကီးတို႔ တိုင္းရင္းသားေရးရာ၀န္ႀကီးေတြအေနနဲ႔ Cabinet အစည္းအေ၀းတိုင္းကိုေရာ တက္ရပါသလား။
ေျဖ။ ။အစည္းအေ၀းတိုင္းကိုေတာ့ တက္ရပါတယ္။ ျပည္သူလူထုအက်ိဳးကို ေထာက္ျပၿပီး ဘယ္ဟာေတြကိုေတာ့ အဓိကလုပ္သင့္တယ္ဆိုတာကို ေဆြးေႏြးရပါတယ္။ တိုင္းရင္းသားျပည္သူေတြ လိုအပ္ခ်က္ကို ေထာက္ျပပါတယ္။ အျခား၀န္ႀကီးေတြ တင္ျပလာတဲ့အေပၚမွာလည္း ျပည္သူအက်ိဳးမရွိဘူး၊ အမ်ားနဲ႔ မသက္ဆိုဘူးဆိုရင္ေတာ့ ကန္႔ကြက္တာေပါ့။ မျဖစ္သင့္ဘူး၊ ျဖစ္သင့္တယ္ဆိုၿပီး ၀ိုင္း၀န္းေဆြးေႏြးရပါတယ္။
ေမး။ ။အခု တက္လာၿပီးလီဆူတုိင္းရင္းသားေတြအတြက္ ဘာေတြလုပ္ေပးခဲ့တာရွိလဲ။ ဘာေတြ လုပ္ေပးႏိုင္ခဲ့ၿပီလဲခင္ဗ်။
ေျဖ။ ။အစိုးရသက္တမ္း ၁ ႏွစ္နဲ႔ ၈ လအတြင္းမွာ ပူတာအိုကို ၇ ႀကိမ္၊ ေဆာ့ေလာ္၊ခ်ီေဖြ၊ ဆဒံုး၊ ကန္ပိုက္တီ၊ ပန္၀ါ သြားၿပီး တိုင္းရင္းသားျပည္သူေတြ၊ ဌာနဆိုင္ရာေတြနဲ႔ အစိုးရနဲ႔ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ႏိုင္ဖို႔အတြက္ ေဆာင္ရြက္ခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီထဲမွာဆို တိုင္းရင္းသားမ်ားအတြက္ဆိုရင္ စာေပ႐ိုးရာယဥ္ေက်းမႈကို စာေပ သတ္သတ္မွတ္မွတ္နဲ႔ ဥပေဒေဘာင္ထဲမွာလုပ္ႏိုင္ဖို႔၊ ဘာသာေရးကိစၥ ဖယိုဖရဲျဖစ္ေအာင္ ခ်ျပႏိုင္တယ္။ အစိုးရ၊ ျပည္သူ၊ ဌာနဆိုင္ရာေတြနဲ႔ သဟဇာတျဖစ္လာေအာင္ လီဆူတိုင္းရင္းသားေတြကို လမ္းၫႊန္ႏိုင္ခဲ့တယ္။ လိုအပ္ခ်က္ရွိတာကေတာ့ တိုင္းရင္းသား စာေပ႐ိုးရာယဥ္ေက်းမႈ႐ံုးေတြ အခိုင္အမာရွိဖိ႔ု လိုတယ္။ ႏွစ္ေပါင္း ၅၀ ေလာက္ ဖယိုဖရဲထားခဲ့တာ စုမယ့္ေနရာလည္း မရွိဘူး။ ေနာက္ဆံုး ေနရာမရွိဘဲ မိမိစိတ္ထဲမွာပဲ လုပ္ေနေတာ့ ဒါေတြ တိမ္ေကာေပ်ာက္ကြယ္မွာစိုးလို႔ ဘယ္လိုလုပ္သင့္သလဲ၊ အနာဂါတ္ ရန္ပံုေငြဘယ္လိုရွာမလဲဆိုတဲ့ အရာအားလံုးကို ကြင္းဆင္းစိစစ္ေဆာင္ရြက္ၿပီးပါၿပီ။ ေ၀းလံေခါင္ဖ်ားတဲ့ ေဒသေတြသြားၿပီးျပည္သူေတြရဲ႕အသံ အစစ္အမွန္ကိုၾကားခ်င္လို႔ ပဏာမ ေဆာင္ရြက္ခဲ့တာေတြလည္း ရွိတယ္။ တကယ္ျဖစ္သင့္တဲ့ ျပည္သူေတြထံက ေဒတာေတြ ရၿပီးတဲ့အခါၾကမွ ကက္ဘိနက္မွာ တင္ျပေဆာင္ရြက္ေပးခဲ့တာရွိတယ္။ လမ္းမွာေနတဲ့ ျပည္သူေတြကိုလည္း တည့္မတ္ေပးဖို႔ သြားခဲ့တာေတြ ရွိတယ္။ ကြၽန္ေတာ္တို႔မွာ တာ၀န္ရွိေသာ္လည္း လုပ္ပိုင္ခြင့္မရွိဘူး။ သတၱဳသယံဇာတနဲ႔ ပတ္သက္ရင္ ျပည္သူေတြဒါေတြ လိုအပ္တယ္ဆိုတာကို သက္ဆိုင္ရာ၀န္ႀကီးဌာနေတြနဲ႔ ညႇိႏိႈင္းေဆာင္ရြက္ေပးခဲ့တာေတြ ရွိတယ္။
ေမး။ ။ခရီးေတြ ထြက္ေတာ့ေရာ ခရီးစရိတ္ေတြ ခ်ေပးလားခင္ဗ်ာ။
ေျဖ။ ။မႏွစ္ကအထူးေဒသ ၁ ကို သြားတဲ့အခါေတာ့ ႏွစ္သိန္းခ်ေပးတယ္ဆိုၿပီး ေနာက္ ခုႏွစ္ေသာင္းပဲေပးလို႔ မထုတ္ဘဲ ကိုယ့္အိတ္ထဲကေန စိုက္ၿပီးသြားခဲ့တယ္။ ဒီတစ္ေခါက္သြားေတာ့ ဗမာ၀န္ႀကီးနဲ႔ ကြၽန္ေတာ္ေတာင္းၿပီး သိန္း ၂၀ လွဴဒါန္းေပးအပ္ႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။ ၀န္ႀကီးတစ္ပါးခရီးသြားရင္ အနည္းဆံုး ကားသံုးစီးေလာက္ ပါတယ္။ ဆီဖိုးေတာင္မွႏွစ္သိန္း၊ သံုးသိန္းေလာက္ ကုန္တယ္။ ဟိုးခ်ီေဖြ၊ ပန္၀ါဘက္ဆို ခက္ခက္ခဲခဲနဲ႔ အသက္စြန္႔ၿပီး တိုင္းရင္းသားအေရးေတြကို ေဆာင္ရြက္ေနရတယ္။ လံုး၀အခက္အခဲ ရွိတယ္။
ေမး။ ။၀န္ႀကီးတို႔ သြားလာတာေတြနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ ကန္႔သတ္ထားတာရွိလား။
ေျဖ။ ။တႏိုင္းဘက္လို ေနရာေတြကိုေတာ့ ကန္႕သတ္ထားတယ္။ ေဆာ့ေလာ္၊ ခ်ီေဖြဘက္ေတာ့ နယ္ေျမလံုၿခံဳေရးအရ ကန္႔သတ္ထားတာေတာ့ မရွိဘူး။ ပူတာအိုဆို ခဏခဏသြားတယ္ဆိုတာ Clear ျဖစ္တယ္။ ဥပေဒစိုးမိုးမႈမရွိတဲ့ ေနရာေတြမွာေတာ့ ျပည္သူေတြကို ပစ္ထားသလိုျဖစ္ေနတယ္။ အမွန္ကေတာ့ ပစ္ထားတာ မဟုတ္ဘူး။ အခက္အခဲရွိလို႔ မသြားတာပါ။ ၀မ္းနည္းတာေပါ။့ ဘာေၾကာင့္လဲဆုိေတာ့ ျပည္သူေတြရဲ႕ လိုအပ္ခ်က္ အခက္အခဲ ျပည္သူေတြအသံကို ထိထိေရာက္ေရာက္ မၾကားရတဲ့အတြက္ေၾကာင့္ ျပည္သူေတြ နစ္နာတာေပါ့။ ျပည္သူေတြက တင္ျပခ်င္တယ္။ အစိုးရလည္း မေရာက္ဘူး။ ေျပာင္းလဲခ်ိန္တန္ၿပီဆိုတဲ့ စကားနဲ႔အညီ အစိုးရေပၚမွာ အေရးႀကီးဆံုးက႑ ျဖစ္ေနတယ္။ သြားလို႔မရေတာ့ အစိုးရအခြင့္အေရးမနစ္နာဘူး။ ျပည္သူေတြအခြင့္အေရးပဲ နစ္နာတာျဖစ္တဲ့အတြက္ ေၾကာင့္ စိတ္မေကာင္းျဖစ္ပါတယ္။
ေမး။ ။အဲဒီဘက္ကို ဆန္ေတြ၊ ဆီေတြ သယ္ေဆာင္တာနဲ႔ပတ္သက္လို႔ ကန္႔သတ္ထားတာေတြ ရိွိတယ္ေလ။ အဲဒါေတြနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ေရာ ၀န္ႀကီးတို႔ ဘာေတြေဆာင္ရြက္ေနတာရွိသလဲခင္ဗ်။ အဲဒါေတြကို သယ္ေဆာင္ဖို႔ ခြင့္ျပဳေပးၿပီးၿပီလား။ သယ္ခြင့္ရၿပီလား။
ေျဖ။ ။ဆန္ေတြ၊ ဆီေတြသယ္တာကို ခြင့္ျပဳတယ္ဆိုတာေတာ့ မရွိေသးပါဘူး။ လံုၿခံဳေရးအရဆိုေတာ့ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ထိထိေရာက္ေရာက္ ေျပာလို႔မရဘူး။ မိုးမၿပိဳ ၿပိဳလာခဲ့မယ္ဆိုေတာ့ လံုၿခံဳေရးအရဆိုၿပီး ရွိေနပါတယ္။ အစိုးရကေတာ့မပိတ္ဘူး။
ေမး။ ။Cabinet မွာ ေဆြးေႏြးတာလည္း ေဆြးေႏြးတာေပါ့။ အခုလို အျပင္ကေန အစိုးရအဖြဲ႕ကို အျပဳသေဘာေဆာင္တာ ဒီကေန ဘာမ်ား အႀကံေပးခင္ပါသလဲခင္ဗ်။
ေျဖ။ ။အဓိကကေတာ့ အစိုးရအဖြဲ႕ဟာ ေျပာင္းလဲခ်ိန္တန္ၿပီဆိုတဲ့ စကားပါတယ္။ ေျပာင္းလဲေအာင္ ဘယ္လိုလုပ္ရမလဲ။ ေျပာင္းလဲေအာင္ဆိုရင္ ေအာက္ေျခက ဌာနဆိုင္ရာတင္ျပလာတဲ့ အခ်က္အလက္ကို မေစာင့္ဆိုင္းရဘူး။ ဒုတိယအခ်က္အေနနဲ႔ ကြၽန္ေတာ္တို႔ တိုင္းရင္းသားေရးရာ၀န္ႀကီးေတြဆိုရင္ တကယ္လည္းခံစားခ်က္ျပင္းျပင္းနဲ႔ တိုင္းရင္းသားေတြအတြက္ အလုပ္လုပ္မယ္ဆိုၿပီး အစိုးရအဖြဲ႕ကို၀င္ေရာက္ယွဥ္ၿပိဳင္ၿပီး အလုပ္လာလုပ္တာ။ တိုင္းရင္းသားေရးရာ၀န္ႀကီးေတြကို နယ္ဘက္ကိုတကယ္ဆင္းခိုင္းၿပီးမွ ေအာက္ေျခမွာ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲရမယ့္ အခ်က္ေတြနဲ႔ ဌာနဆိုင္ရာေတြ တင္ျပလာတဲ့အေပၚမွာ ယွဥ္တြဲၿပီးမွ အလုပ္လုပ္မွသာ စစ္မွန္တဲ့ အုပ္ခ်ဳပ္မႈစနစ္နဲ႔စစ္မွန္တဲ့ ေအာင္ျမင္မႈရမယ္။ ၿမိဳ႕နယ္မွဴး၊ ၿမိဳ႕နယ္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴးေတြရဲ႕ ေအာက္မွာပဲဆိုရင္ ဒါေတြကို ႐ႈပ္ေထြးမႈေတြအမ်ားႀကီးရွိလို႔ ေျပာင္းလဲမႈအေပၚမွာ ျပည္သူေတြကိုဆြဲေခၚၿပီး ဌာနဆိုင္ရာေရာ၊ ျပည္သူေတြေရာ၊ အစိုးရနဲ႔ပူးေပါင္းၿပီး လုပ္လာႏိုင္ေအာင္ ထိထိေရာက္ေရာက္ ေစာင့္ၾကည့္ႏိုင္ဖို႔လိုမယ္။ ဒီလိုမဟုတ္ပဲ လုပ္ေနမယ္ဆိုရင္ အရင္အစိုးရလည္း လုပ္ေနတာပဲ။ အေပၚစီးက လုပ္ေနတာပဲ။ ဒီအစိုးရလက္ထက္မွာလည္း ထဲထဲ၀င္၀င္လုပ္ၿပီးေတာ့ အားလံုးမွန္တယ္လို႔ ကြၽန္ေတာ္ မေျပာဘူး။ အမွားေတြ အမ်ားႀကီးပါပါတယ္။ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ျပည္သူျဖစ္ခ်င္တာက တျခား၊ ဟိုေအာက္က တင္ျပတာကတျခား၊ တကယ္ကေတာ့ အစိုးရအဖြဲ႕က အမွန္လုပ္လွ်က္နဲ႔အမွားမွာ အမ်ားႀကီ ေရာေထြးေနတယ္။ ကြၽန္ေတာ္တို႔အစိုးရမမွားသင့္ဘဲ မွားတာေတြ အမ်ားႀကီးရွိပါတယ္။ အစိုးရအဖြဲ႕ကို အႀကံျပဳခ်င္တာက စီမံကိန္းတစ္ခုခု အစိုးရက အမ်ားျပည္သူအတြက္ လုပ္ေတာ့မယ္ဆိုရင္ ကနဦး ဆံုးျဖတ္ခ်က္ မခ်ခင္မွာ တိုင္းရင္းသား၀န္ႀကီးေတြကိုဆိုင္ရာ၀န္ႀကီးေတြနဲ႔လူထုေတြ႕ဆံုပြဲ လုပ္ရမယ္။ သူတို႔လိုလားသလား၊ မလိုလားဘူးလား။ ေျမယာျပႆနာျဖစ္တဲ့အခါ ေျမယာေတြမခ်ခင္မွာ ေတြ႕ဆံုပြဲေတြ အရင္လုပ္ထားရမယ္။ ခ်ေပးလုိက္ရင္ ျပည္သူေတြၾကားမွာ ရႈပ္ေထြးလာမယ္။ လုပ္ငန္းရွင္ေတြကို မခ်ေပးရဘူး။ ခ်င့္ခ်ိန္ၿပီး အစိုးရ အလုပ္လုပ္ရမွာျဖစ္တယ္။
ေမး။ ။ဟုတ္ကဲ့ ၀န္ႀကီးအေနန႔ဲ ျမစ္ႀကီးနားဂ်ာနယ္ကေနတစ္ဆင့္ ျပည္သူေတြကိုဘာမ်ား ေျပာခ်င္ပါသလဲခင္ဗ်။
ေျဖ။ ။ ျပည္သူကိုက်ေတာ့ နံပါတ္တစ္ ေက်းဇူးတင္တယ္လို႔ ေျပာခ်င္တယ္။ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ အစိုးရသစ္တစ္ရပ္ ေမြးထုတ္ေပးလိုက္တယ္။ ဒုတိယအခ်က္အေနနဲ႔ စစ္မွန္တဲ့ အုပ္ခ်ဳပ္မႈနဲ႔၊ စစ္မွန္တဲ့ဖက္ဒရယ္ဒီမိုကေရစီ ရရွိလာသည္အထိ ၀ိုင္း၀န္းၿပီးေတာ့စိတ္ရွည္လက္ရွည္နဲ႔ ကိုယ့္တိုင္းျပည္၊ ကိုယ့္ေဒသ၊ ကိုယ့္လူမ်ိဳး ကိုယ့္ႏိုင္ငံဆိုတဲ့ စိတ္ဓါတ္နဲ႔အစိုးရအဖြဲ႕နဲ႔လက္တြဲၿပီး အႀကံျပဳပါ။ ေနာက္ လက္တြဲၿပီးေတာ့မွ လမ္းတစ္လမ္းကို ေလွ်ာက္တဲ့ ရဲေဘာ္ရဲဘက္စိတ္ဓါတ္နဲ႔ ၀ိုင္း၀န္းပူးေပါင္းေပးပါလို႔ ျပည္သူေတြကိုေျပာခ်င္ပါတယ္။
