ကခ်င္တစ္က်ပ္ ဗမာတစ္က်ပ္ဆိုတာ ဘာလဲ

ႏုိင္ငံေတာ္၏အတိုင္ပင္ခံပုဂိၢဳလ္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္၏ဦးေဆာင္မႈျဖင့္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးညီလာခံကို ၂၁ ရာစုပင္လံုညီလာခံအျဖစ္ က်င္းပခဲ့သည္မွာ ႏွစ္ႀကိမ္ပင္ရွိခဲ့ပါၿပီ။

ပထမအႀကိမ္ ပင္လံုညီလာခံကို ၁၉၄၇ ခု ေဖေဖာ္၀ါရီလ ၁၂ ရက္တြင္က်င္းပၿပီး ထိုေန႔တြင္ ေတာင္တန္းေဒသေခါင္းေဆာင္မ်ားႏွင့္ ျပည္မကိုယ္စားလွယ္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းတို႔မွ ေတာင္တန္းေဒသႏွင့္ ျပည္မသေဘာတူစာခ်ဳပ္ (ပင္လံုစာခ်ဳပ္)ကို ခ်ဳပ္ဆိုခဲ့ပါသည္။

ပင္လံုစာခ်ဳပ္ကို ခ်ဳပ္ဆို၍လြတ္လပ္ေရးယူရန္ ကခ်င္ေခါင္းေဆာင္ဒူ၀ါႀကီးမ်ားႏွင့္ ေတြ႕ဆံုသေဘာတူမႈရရွိရန္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းအဖို႔ အေရးႀကီးလိုအပ္ပါသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းသည္ ကခ်င္ျပည္နယ္ ျမစ္ႀကီးနားသို႔ ေရာက္ရွိလာပါသည္။ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းမွ ကခ်င္ေခါင္းေဆာင္ဒူ၀ါႀကီးမ်ားကိုလြတ္လပ္ေရးအတူယူဖို႔ ညႇိႏိႈင္းပါသည္။ သို႔ေသာ္ ကခ်င္ဒူ၀ါႀကီးမ်ားက ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း(ဗမာလူမ်ိဳးမ်ား)ကို အယံုအၾကည္မရွိပါ။  အေၾကာင္းမွာ ဗမာလူမ်ိဳးမ်ားမွာ ပညာတတ္မ်ားျဖစ္ေၾကာင္း၊ ဉာဏ္နီဉာဏ္နက္မ်ားေသာလူမ်ိဳး စသည့္အေၾကာင္းေၾကာင္းေၾကာင့္ ေနာင္တစ္ေန႔ေန႔မွာ ေတာင္တန္းေဒသလူမ်ိဳးမ်ားကို နည္းအမ်ိဳးမ်ိဳး၊ အေၾကာင္းအမ်ိဳးမ်ိဳးျပကာ အႏိုင္ယူဗိုလ္က်ႏိုင္ေၾကာင္း၊ ဗမာလူမ်ိဳးမ်ားမွ လူမ်ိဳးႀကီး၀ါဒက်င့္ႏိုင္ေၾကာင္းသိျမင္၍ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း၏ ေမတၱာရပ္ခံခ်က္ကို လက္မခံၾကပါ။

ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းမွ အႏူးအၫြတ္ေတာင္းပန္ကာ ယခုဗမာလူမ်ိဳးမ်ားသည္ ေရွးကဗမာလူမ်ိဳးမ်ား မဟုတ္ေတာ့ေၾကာင္း၊ ထို႔ေၾကာင့္ လူမ်ိဳးအားလံုးတန္းတူေရး ကိုယ္ပိုင္ျပ႒ာန္းခြင့္ရမည္။ “ဗမာတစ္က်ပ္ရမည္” ကခ်င္တစ္က်ပ္ဟူ၍ ႏႈတ္ကတိျပဳခဲ့ပါသည္။ ဒူ၀ါႀကီးမ်ားမွ တကယ္လား၊ ေသခ်ာသလားလို႔ ေမးပါသည္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းအမွန္တကယ္ေပးမည္၊ အစစ္အမွန္ရမည္ျဖစ္ေၾကာင္း အာမခံခဲ့သည့္အတြက္ ကခ်င္ေခါင္းေဆာင္ဒူ၀ါႀကီးမ်ားသေဘာတူခဲ့၍သာ ပင္လံုစာခ်ဳပ္ခ်ဳပ္ဆိုႏုိင္ၿပီး လြတ္လပ္ေရးႏွင့္အတူ ျပည္ေထာင္စုျမန္မာႏုိင္ငံေတာ္ႀကီး ေပၚေပါက္လာေၾကာင္း မေမ့သင့္ေပ။

၂၁ ရာစု ပင္လံုညီလာခံပထမအစည္းအေ၀းတြင္ ႏုိင္ငံေတာ္၏ အတိုင္ပင္ခံပုဂၢိဳလ္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္မွ အဖြင့္အမွာစကားတြင္ တုိင္းရင္းသားမ်ား၏ လိုလားခ်က္မ်ား၊ခံစားခ်က္မ်ားကို ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းေဆြးေႏြးၾကရန္ ေျပာၾကားခဲ့ပါသည္။ သို႔ေသာ္ ယင္းညီလာခံနိဂံုးတြင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္မွ ေနာက္ေၾကာင္းျပန္မႈ၊ ပုဂၢိဳလ္ေရးတုိက္ခိုက္မႈမ်ားေၾကာင္း ျမြက္ၾကားခဲ့ပါသည္။

၂၁ ရာစု ဒုတိယပင္လံုညီလာခံမေရာက္မီ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္သည္ ကခ်င္ျပည္နယ္ ျမစ္ႀကီးနားသို႔ေရာက္ရွိခဲ့ပါသည္။ သူမက ၂၁ရာစု ပင္လံုညီလာခံကို ၁၉၄၇ခု၊ ပင္လံုစာခ်ဳပ္ကိုအေျခခံမွာ မဟုတ္ေၾကာင္း၊ အေၾကာင္းမွာ၁၉၄၇ ခုႏွစ္ ပင္လံုစာခ်ဳပ္တြင္ တိုင္းရင္းသားအားလံုးမပါလို႔ ဆိုပါသည္။

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္မွဤသို႔ ေျပာၾကားခဲ့သည့္အတြက္ ကခ်င္ေခါင္းေဆာင္မ်ား၊ တုိင္းရင္းသားေခါင္းေဆာင္မ်ား အံ့အားသင့္ခဲ့ၾကသည္။ သူမ၏ဖခင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းႏွင့္ တိုင္းရင္းသားေခါင္းေဆာင္မ်ားကို ေလးစားမႈ၊ ျမတ္ႏိုးမႈမရွိဘဲ ေခါင္းေဆာင္မ်ားကို ေစာ္ကားတာလား၊ ပင္လံုစာခ်ဳပ္ကို ေဖာက္ဖ်က္တာလား၊ စဥ္းစား၍မရေသာ အမွန္မွာ ၁၉၄၇ ခု ပင္လံုစာခ်ဳပ္ကို အေျခမခံ၊ လက္မခံဘူးဆိုရင္ ဘာၿငိမ္းခ်မ္းေရးမွမရရွိႏိုင္ေပ။ ၁၉၄၇ ခု ပင္လံုစာခ်ဳပ္ကို အေျခမခံေသာၿငိမ္းခ်မ္းေရးမွာ အတုသာျဖစ္ေၾကာင္း တုိင္းရင္းသားမ်ားကယံုၾကည္ၾကသည္။

၁၉၄၇ ခု ပင္လံုစာခ်ဳပ္ကိုပင္လံုစိတ္ဓာတ္၊ ျပည္ေထာင္စုစိတ္ဓာတ္၊ အမ်ိဳးသားတန္းတူေရး စိတ္ဓာတ္၊ တစ္နည္းအားျဖင့္ဆိုေသာ္ တိုင္းရင္းသားမ်ားအားလံုး တန္းတူေရး၊ကိုယ္ပုိင္ျပ႒ာန္းခြင့္၊ တရားမွ်တေရးကို အတိအက် အာမခံထားေၾကာင္း ေတြ႕ရသည္။

၂၁ ရာစုဒုတိယပင္လံုညီလာခံမေရာက္မီ ၆၉ ႀကိမ္ေျမာက္ ျပည္ေထာင္စုအခမ္းအနားကို ရွမ္းျပည္နယ္ ပင္လံုၿမိဳ႕ လူငယ္စကား၀ိုင္း၌ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က မိမိကိုယ္ကိုယံုၾကည္စိတ္ခ်မႈ(Self Confidence) ရွိရမည္ကို ေျပာပါတယ္။

၂၁ ရာစု ဒုတိယပင္လံုညီလာခံအဖြင့္တြင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က –

၁။ ျမန္မာႏုိင္ငံဟာ အမ်ိဳးသားျပည္နယ္မ်ားျဖင့္ ေပါင္းထားေသာ ျပည္ေထာင္စုျဖစ္ေၾကာင္း၊

၂။ မိမိအေနျဖင့္ ေပၚပင္အမ်ားႀကိဳက္သည့္နည္းရွာၿပီး ဖိအားေပးမည္မဟုတ္ေၾကာင္း၊၃။ ႏုိင္ငံေရး အက်ပ္ကိုင္မည္မဟုတ္ေၾကာင္း၊၄။ အားလံုးႏွင့္ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းေဆြးေႏြးညႇိႏႈိင္းၿပီး အားလံုးလက္ခံႏုိင္သည့္ သေဘာတူညီခ်က္ကို ရယူမည္ျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာၾကားခဲ့ပါသည္။

ႏုိင္ငံေတာ္အတိုင္ပင္ခံပုဂၢိဳလ္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္သည္ အေျပာႏွင့္အလုပ္ညီဖို႔လိုပါသည္။ ၁၉၄၇ ခု ပင္လံုစာခ်ဳပ္ကို ဖ်က္ဆီးေဖ်ာက္ဖ်က္ခဲ့သည္မွာ စစ္အာဏာရွင္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ဦးေန၀င္းႏွင့္ ေနာက္လိုက္မ်ားျဖစ္သည္။ ျပည္ေထာင္စု၀ါဒကိုဖ်က္ဆီးၿပီး ဗမာလူမ်ိဳးႀကီး၀ါဒျဖင့္ ၁၉၇၄အေျခခံဥပေဒ ေရးဆြဲကာ ဗမာျပည္အစား တိုင္းေဒသႀကီး ၇တိုင္းကို သတ္မွတ္ထည့္သြင္းထားပါသည္။ ၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒအတုိင္း ဗမာလူမ်ိဳးႀကီး၀ါဒျဖင့္ ၁၉၄၇ ခု အေျခခံဥပေဒအတိုင္း ဗမာျပည္အစားတုိင္း ၇ တိုင္း ထည့္သြင္းထားပါသည္။

အမွန္မွာ တိုင္းေဒသႀကီးမည္မွ်ပင္ မ်ားျပားေစကာမူတားျမစ္ကန္႔ကြက္ရန္ မရွိေပ။ရွမ္းျပည္နယ္လည္း အလြန္က်ယ္၀န္းပါသည္။ ရွမ္းျပည္နယ္ကိုလည္း တိုင္းအနည္းဆံုး၅ တိုင္းေဒသႀကီးေပးသင့္ပါသည္။ အေရးအႀကီးဆံုးမွာျပည္နယ္ေတြမွာ တိုင္းေဒသဖြဲ႕စည္းထားေသာ္လည္း အမ်ိဳးသားလႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ညီမွ်ဖို႔ လိုပါသည္။ အမ်ိဳးသားေခါင္းေဆာင္ႀကီးလြတ္လပ္ေရးဖခင္ႀကီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး ဦးေအာင္ဆန္း၏ရည္မွန္းခ်က္၊ ကတိက၀တ္ကို လိုက္နာရပါမည္။

အမ်ိဳးသားေခါင္းေဆာင္ႀကီး၊ လြတ္လပ္ေရးဖခင္ႀကီးဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းႏွင့္ ေတာင္တန္းေဒသ ေခါင္းေဆာင္မ်ား၏ သေဘာတူညီခ်က္၊ ပင္လံုစာခ်ဳပ္ကိုပယ္ဖ်က္ေသးသိမ္ေအာင္ မလုပ္သင့္ေပ။ လြတ္လပ္ေရးဖခင္ႀကီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း၏သမီး၊ ႏိုင္ငံေတာ္၏ အတုိင္ပင္ခံပုဂၢိဳလ္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္သည္ ဖခင္၏လုပ္ေဆာင္ခ်က္၊ ရည္မွန္းခ်က္ကို မိမိရရအေကာင္အထည္ေဖာ္ရန္ သမိုင္းေပးတာ၀န္ရွိပါသည္။

ယေန႔ ႏုိင္ငံအ၀န္း ၿမိဳ႕တိုင္းမွာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေၾကး႐ုပ္ကုိ စုိက္ထူထားၾကပါသည္။ သို႔ေသာ္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေအာင္ဆန္း၏ရည္မွန္းခ်က္ႏွင့္ကတိက၀တ္ကို အေကာင္အထည္ေဖာ္မည့္အစား အေၾကာင္းအမ်ိဳးမ်ိဳးျပၿပီး ေဖ်ာက္ဖ်က္မည္ဆိုပါက ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေၾကး႐ုပ္မွာ အခ်ည္းႏွီးသက္သက္ ျဖစ္ပါလိမ့္မည္။

လြတ္လပ္ေရးဖခင္ႀကီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းမွ ကခ်င္ဒူ၀ါႀကီးမ်ားကို အာမခံကတိက၀တ္ျပဳထားသည့္ ဗမာတစ္က်ပ္၊ကခ်င္တစ္က်ပ္ဟူသည့္ စကား၏ အနက္အဓိပၸာယ္မွာ “အမ်ိဳးသားတန္းတူေရး”ႏွင့္ ကိုယ္ပိုင္ျပ႒ာန္းခြင့္ကို ဆိုလိုပါသည္။

ယေန႔ ၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒအရဆိုလွ်င္ ဗမာလူမ်ိဳး၀ါဒက်င့္သံုးေနပါသည္။ တိုင္းရင္းသားမ်ားကို ျပည္နယ္တစ္ခုစီဗမာကိုတစ္ျပည္နယ္ထားမည့္အစား ျပည္နယ္ ၇ ခု ေပးထားပါသည္။ ၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒတြင္ တိုင္းရင္းသားမ်ားကို မ်က္လွည့္ျပကာ တုိင္းေဒသႀကီးအမည္ျဖင့္ သတ္မွတ္ထားပါသည္။ တိုင္းေဒသႀကီးဟု ေခၚဆိုေသာ္လည္း ျပည္နယ္ႏွင့္အတူတူျဖစ္ေနပါသည္။ အေၾကာင္းမွာ အမ်ိဳးသားလႊတ္ေတာ္၊ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္သို႔ေစလႊတ္သည့္ ကိုယ္စားလွယ္မ်ားမွာ တိုင္းေဒသႀကီးႏွင့္ ျပည္နယ္တို႔မွ အေရအတြက္အတူတူပင္ျဖစ္ပါသည္။ ျပည္နယ္ ၇ခုအတြက္ ကိုယ္စားလွယ္ ၈၄ဦး၊ တုိင္းေဒသႀကီး ၇ ခုအတြက္အမ်ိဳးသားလႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ ၈၄ ဦး ျဖစ္ပါသည္။

၁၉၇၄ ခု အေျခခံဥပေဒႏွင့္ ၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒအရဗမာလူမ်ိဳးႀကီး၀ါဒ က်င့္သံုးေနေၾကာင္း ေတြ႕ရပါသည္။ ဤအေျခခံဥေပဒမ်ားကို စစ္အာဏာရွင္အလိုက် ေရးဆြဲထားသည္။ တိုင္းရင္းသားလူမ်ိဳးမ်ားတြင္ ဗမာလူမ်ိဳးမ်ား မပါ၀င္ေၾကာင္း ေတြ႕ရသည္။ ဗမာလူမ်ိဳးမ်ားသည္ တိုင္းရင္းသားမဟုတ္သေလာ၊ ဗမာလူမ်ိဳးမ်ားသည္ တိုင္းရင္းသားမဟုတ္ပါက ႏိုင္ငံျခားသားလား၊ဗမာလူမ်ိဳးမ်ားသည္ ျမန္မာႏုိင္ငံ၏ တိုင္းရင္းသားျဖစ္မည္ဆိုလွ်င္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းေမွ်ာ္မွန္းအာမခံထားသည့္ အမ်ိဳးသားတန္းတူေရး၀ါဒစနစ္ကို လက္ခံရမည့္တာ၀န္ရွိပါသည္။ တိုင္းတစ္ပါးသားျဖစ္ပါက ျမန္မာႏိုင္ငံမွဖယ္သြားရမည္ျဖစ္ပါသည္။ တိုင္းရင္းသားစိတ္ဓာတ္မရွိေသာလူမ်ိဳး၊တိုင္းရင္းသားမ်ားကို ေက်ာသားရင္သား ခြဲျခားေသာစိတ္ဓာတ္၊ လူမ်ိဳးႀကီး၀ါဒက်င့္သံုးေသာလူမ်ိဳး၊ လြတ္လပ္ေရးဖခင္ႀကီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းႏွင့္ လြတ္လပ္ေရးအတြက္ ႀကိဳးပမ္းခဲ့ၾကေသာ တိုင္းရင္းသားေခါင္းေဆာင္မ်ားကို ေစာ္ကားျခင္း၊ မထီမဲ့ျမင္ျပဳျခင္း၊ ျပည္ေထာင္စုႀကီးကို ဖ်က္လိုဖ်က္ဆီးျပဳျခင္းျဖစ္သည္။

ယခင္က စစ္အာဏာရွင္မ်ားသည္ ပင္လံုစာခ်ဳပ္ကို ဖ်က္ဆီးပစ္ၿပီး သူတို႔၏ အာဏာတည္ၿမဲေရးအတြက္သာလုပ္ေဆာင္ခဲ့ၾကသည္။ သူတို႔အတြက္၊ ဗမာလူမ်ိဳးမ်ားအတြက္သာ လုပ္ေဆာင္ခဲ့ၾကသည္။ ယခင္က စစ္အာဏာရွင္မ်ားသည္ စာမတတ္၊ ေပမတတ္၊ ဉာဏ္အေျမာ္အျမင္မရွိသည့္လူမိုက္မ်ားသာ ျဖစ္ၾကသည္။ သို႔ေသာ္ ယေန႔ေခတ္စစ္ေခါင္းေဆာင္မ်ားသည္ စာတတ္၊ ပညာတတ္မ်ား၊ ဉာဏ္အေျမာ္အျမင္ရွိသူမ်ား၊ ျပည္ေထာင္စုစိတ္ဓာတ္ရွိသူမ်ား အမ်ိဳးသားတန္းတူေရး စိတ္ဓာတ္ရွိသူမ်ား ျဖစ္ၾကသည့္အတြက္ လြတ္လပ္ေရးဗိသုကာႀကီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းႏွင့္တိုင္းရင္းသားေခါင္းေဆာင္မ်ား သေဘာတူခ်ဳပ္ဆိုထားသည့္ ၁၉၄၇ ခု ပင္လံုစာခ်ဳပ္တြင္ပါရွိေသာ အမ်ိဳးသားတန္းတူေရး၊ ကိုယ္ပိုင္ျပ႒ာန္းခြင့္တို႔ကို ၀မ္းေျမႇာက္၀မ္းသာ သေဘာတူေထာက္ခံမည္ဟု ယံုၾကည္ပါသည္။

လြတ္လပ္ေရးဖခင္ႀကီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း ကတိက၀တ္ျပဳထားသည့္ “ဗမာတစ္က်ပ္၊ ကခ်င္တစ္က်ပ္”ဆိုသည့္  အမ်ိဳးသားတန္းတူေရးကို အားလံုးသေဘာတူအေကာင္အထည္ေဖာ္ရန္ အေရးႀကီးလုိအပ္ပါသည္။ အမ်ိဳးသားတန္းတူေရး၊ ကိုယ္ပိုင္ျပ႒ာန္းခြင့္ကို တိုင္းရင္းသားတိုင္း ရယူရန္ လိုအပ္ပါသည္။တိုင္းရင္းသားတစ္မ်ိဳး ျဖစ္သည့္ ဗမာလူမ်ိဳးမ်ားအေနျဖင့္ျပည္နယ္တစ္ခုယူရန္ လိုအပ္ပါသည္။ လက္ရွိ အုပ္ခ်ဳပ္မႈစနစ္မွာ ဗမာလူမ်ိဳးႀကီးအုပ္ခ်ဳပ္မႈစနစ္ ျဖစ္ေနရာ တိုင္းရင္းသားမ်ားအားလံုး ကိုယ္ပိုင္ျပ႒ာန္းခြင့္ရွိေသာ အမ်ိဳးသားတန္းတူအခြင့္အေရး (ဗမာတစ္က်ပ္၊ ကခ်င္တစ္က်ပ္ -ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း၏ ႏႈတ္ကတိ)ရမွသာ ျပည္ေထာင္စုျမန္မာႏုိင္ငံႀကီး တည္တံ့ခိုင္ၿမဲမည္ျဖစ္ပါသည္။

၁၉၄၇ ခု ပင္လံုစာခ်ဳပ္ကိုအေကာင္အထည္ေဖာ္ရမည့္အစား အေျခမခံျခင္း၊ ေဖ်ာက္ဖ်က္ျခင္း၊ ဖ်က္ဆီးပစ္ျခင္း၊ဗမာလူမ်ိဳးႀကီး၀ါဒကို ဆက္လက္က်င့္သံုးသြားမည္ဆိုပါက ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးမွာ ေ၀းသထက္ေ၀းသြားပါလိမ့္မည္။ ျမန္မာျပည္ကို ၿငိမ္းခ်မ္းသာယာ၀ေျပာေအာင္ မလုပ္ေဆာင္ႏုိင္သူမ်ားသည္သမုိင္းတရားခံမ်ား ျဖစ္သြားမည္ျဖစ္သည္။ သာယာ၀ေျပာေသာ ျပည္ေထာင္စုျမန္မာႏုိင္ငံကို ဗမာလူမ်ိဳးေခါင္းေဆာင္မ်ား မေဆာင္ရြက္ႏုိင္ပါက“ေတာင္ေပၚက ကခ်င္ကေလး”ကို တာ၀န္ေပးလိုက္ပါ။ အလြန္ၿငိမ္းခ်မ္းသာယာ၀ေျပာ တိုးတက္ေသာ ျပည္ေထာင္စုျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္ႀကီးကို ထူေထာင္ျပပါမည္ျဖစ္ေၾကာင္း ဗမာေခါင္းေဆာင္ႀကီးမ်ားကို စိန္ေခၚလိုက္ပါသည္။

ဒူ၀ါႀကီး(ျမစ္ႀကီးနား)